۱۳۸۹ دی ۱, چهارشنبه

  چو آفتاب ِ می، ازمشرق ِ پیاله برآید   
                                          ز باغ ِ عارض ِ ساقی، هزار لاله برآید
  نسیم بر سر گل بشکند کُلاله سنبل    
                                          چو در میان ِ چَمَن بوی ِ آن کُلاله برآید
  حکایت ِ شب ِ هجران،نه آن حکایت ِ حال است
                                           که شمّه ای ز بیانش به صد رساله برآید
  ز ِ گِردِ خوان ِ نگون ِ فلک،مدار توقُع
                                           که بی ملالت ِ صد غصّه یک نواله برآید
  گرت چو نوح ِ نَبی صبر هست بر غم ِ طوفان
                                            بلا بگردد و کام ِ هزار ساله برآید
  به سعی ِ خود نتوان برد رِّه به گوهر ِ مقصود
                                            خیال بود که این کار بی حواله برآید
                    نسیم ِ وصل ِ تو گر بگذرد به تربت ِ حافظ
                       ز ِ خاک ِ کالبدش صد هزار ناله برآید

  چشم هامو بستم یک فاتحه واسه حافظ خوندم ، نیت کردم ، موقع نیت کردن بغض گلومو گرفت ، خیلی خودمو
  کنترل کردم که نزنم زیر گریه ، با ورق های حافظ بازی کردم و بلاخره یکی  از صفحات رو باز کردم
  این شعر اومد...
  این فال رو به نیت کسی گرفتم که دوست داشتم تو بلندترین شب سال کنارم باشه ولی نبود
  شب یلدا رو واسه این جشن میگیرن که طولانی ترین شب سال ِ
  واسه اینکه می تونن یک دقیقه بیشتر کنار ِ عزیزانشون باشن
  همیشه حس می کردم چقدر چیز مسخره ای ، مگه یک دقیقه بیشتر بودن هم مهمه!!!!
  ولی چند وقتی هست که حاضرم حتی برای چند ثانیه بودن پیش یک نفر هر سختی رو به جون بخرم و اون چند ثانیه
   رو جشن بگیرم...
  شب یلدای امسال خیلی دلگیر بود... خیلی...!!!
                                                                             
                                                                                                             چهارشنبه... 1 دی 1389

۳ نظر:

  1. شب یلدا هم با اون همه بلندی شرمنده شد
    شرمنده شد وقتی خودشو در برابر ادمایی دید که
    بلندی احساسشون نه به یک شب نه به یک زمان نه به یک جا ختم می شه
    شرمنده شد وقتی که دید توی اون شبی که به نامش زدن
    نمی تونه بلندای قامتشو به رخ همه بکشه
    ولی اونی که تموم شد شب یلدا بود ...
    اونی که موند ما هستیم بدون هیچ پایانی واسه احساسمون ....

    پاسخحذف
  2. وای عزیزم
    تو محشری...
    آره
    بلندی احساس آدما رو هیچ چیزی توان مقابله نیست!

    پاسخحذف
  3. سلام:
    ممنون که به سر زدید و من رو مفتخر کردید تا جایگزینی بر مرد تنها باشم.نمیدونم چجوری این لیاقت نصیب من شد اما امیدوارم دعاهای شما مرد تنها رو برگردونه به اون چیزی که هست چون در حال حاضر بیشتر از هرچیزی به دعاهاتون احتیاج داره.برای سالم بودنش ی سوره از قران رو بخونید و براش دعا کنید.تا الان که خیلی فرق داشته متنهای غم قطره اما امیدوارم بتونم قلمم رو به خوبی مرد تنها کنم.ودلکده ی شما هم بی نظیریه خاص خودش رو داره.رضا باشید.

    پاسخحذف